อาหารทรงเครื่อง
อาหารที่เพิ่มเครื่องปรุงและส่วนประกอบ อันทำให้เกิดสีสันและความน่ารับประทาน อาหารคาวหวานที่มีคำว่า ทรงเครื่อง ต่อท้าย นับได้เป็นร้อยอย่าง เช่น เต้าหู้ทรงเครื่อง ข้าวต้มทรงเครื่อง กระท้อนทรงเครื่อง เป็นต้น

ลองไปสืบค้นเอกสารประวัติศาสตร์อาหารการกิน โดยตั้งต้นตั้งแต่ช่วงต้นรัตนโกสินทร์ มุ่งประเด็นไปที่อาหารชาววัง เพราะทรงเครื่องเป็นคำราชาศัพท์ พบว่า ในโอกาสฉลองวัดพระศรีรัตนศาสดาราม กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน (พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 2) บัญชีอาหารเครื่องเสวยในยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ยังไม่พบคำว่า ‘ทรงเครื่อง’ ต่อท้ายของกิน แต่มาพบในบัญชีอาหารในรัชกาลที่5 เป็นสูตรกับข้าวซึ่งเป็นของทรงปรุงในรัชกาลที่ 5 คือ ปลาร้าทรงเครื่อง (หลนปลาร้า)

รายการไทยศึกษา
วราภรณ์ จิวชัยศักดิ์ สถาบันไทยศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ผศ.ดร.ดินาร์ บุญธรรม ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย